Parka gidebilmek için saatlerce ağlayabilmek, annenin eteğinden ayrılmamaktır.
Çocuk olmak; tertemiz olmakla eşdeğerdir.
Bakkalı en çok ziyaret eden olmaktır.
Gülmek için nedeni olmamak,tanımadığın herkesle arkadaş olabilmektir.
Kardan adamı eridiğinde hüngür hüngür ağlamaktır.
Annenin kristal vazosunu kırıp, yatağın altına saklanmaktır.
İnsanların kaşına, gözüne değil yüreğine bakmaktır çocuk olmak.
Canını en çok yakanın dizlerindeki, kollarındaki yaralar olduğunu sanmaktır.
Daha gözlerindeki yaşlar kurumadan, bir söze aldanmak, bir şekerle avunmaktır.
Gönlünce, özgürce soru sorabilmektir.
Yerde bulduğun bir gazoz kapağıyla saatlerce oyalanabilmektir
Sokaklarda yalın ayak oynamaktır.
Çocuk olmak hayattır.
